بدین سان دشمنی یعنی که خیلی دوستت دارم!!

یعنی میشه بهم پیشنهاد ۴ تومن حقوق رو بده؟ بشه دیگه، باشه؟!!

دلم میخواد اون کار رو و تجربیات خاصش رو.باید ببینم می تونم از پسش بربیام یا نه!! باید واسه رفتن خودم رو یه سال تو شرایط مشابه قرار بدم.در کنارش باید یه مقدار پول پس انداز کنم و یه مقدار زبانم و ارتباطاتم رو قوی تر کنم.خوبیه کارش اینه که می تونم با کلی آدم متفاوت صحبت کنم و شاید تهش یکی هم پیدا شد که تنها نرم خارج!! می تونم یه سال تنها زندگی کنم و تنها زندگیم رو مدیریت کنم.می تونم با دوستانم بیشتر در تماس باشم.می تونم سرگرم بشم.می تونم احساس مهم بودن به زندگیم تزریق کنم.

با این همه امروز به مثلا رئیس احتمالی آینده م یه جوری پیام دادم که حس کنه هنوز من دوست دارم دانشگاه تهران تدریس کنم.دقیقا هم نمی دونم این رو میشه یه استراتژی دونست برای اینکه حقوق بیشتری بهم پیشنهاد بده یا یه حماقت!! جوابش کوتاه بود و من این رو به فال نیک گرفتم از این جهت که چون اصلا حرفی از تدریس نزده تو جوابش، پس یعنی هر جور شده می خواد من برا خودش کار کنم!! 

خدایا بیا و یه بار دلم رو شاد کن!! بذار یه کم تنوع بیاد تو زندگیم از همه لحاظ. بذار خودم رو بیشتر دوست داشته باشم. بذار بتونم رو پاهای سست و دردناک خودم وایستم.